از قرآن بیاموزیم که چگونه دعا کنیم
( پروردگار خود را از روى تضرع و در پنهانى بخوانید (و از تجاوز دست بردارید كه) او متجاوزان را دوست نمى دارد )
کلمه ی « تضرع » در مورد كسى بکار می رود كه با حركات مخصوص خود اظهار خضوع و تواضع مى كند. یعنى با كمال خضوع و خشوع و تواضع روى به سوى خدا آورید، در حقیقت نباید تنها زبانش چیزى را بخواهد، بلكه باید روح دعا در درون جا ن دعا كننده منعكس شود و زبان به عنوان نماینده ی همه اعضاى او سخن گوید.
و اینكه در آیه فوق دستور داده شده كه خدا را به طورمخفیانه و در پنهانى بخوانید براى این است كه از"ریا" دورتر، و به اخلاص نزدیكتر، و توام با تمركز فكر و حضور قلب باشد.
یک روایت در مورد آداب دعا:
در حدیثى مى خوانیم كه پیامبر صلی الله علیه و آله در یكى از غزوات بود، هنگامى كه سپاهیان اسلام كنار دره اى رسیدند فریاد خود را به" لا اله الا اللَّه"" و اللَّه اكبر" بلند كردند، پیامبر فرمود:
" اى مردم اندكى آرامتر دعا كنید شما شخص كر و غائبى را نمى خوانید شما كسى را مى خوانید كه شنوا و نزدیك است و با شماست" «مجمع البیان جلد چهارم صفحه 429».
این احتمال نیز در آیه داده شده كه منظور از" تضرع" دعاى آشكار و منظور از" خفیه" دعاى پنهانى است، زیرا گاهى باید آشكارا و گاهى پنهانى دعا كرد،
و در پایان آیه مى فرماید: خداوند تجاوزكاران را دوست نمى دارد «إِنَّهُ لا یُحِبُّ الْمُعْتَدِینَ».
و این جمله، هر گونه تجاوز از حد؛ در دعا را شامل می شود؛ اعم از فریاد كشیدن به هنگام دعا، و یا تظاهر و ریاكارى، و یا توجه به غیر خدا به هنگام دعا.
نظرات شما عزیزان: